لابیا بهم چسبیده چگونه است؟ علائم و درمان

علت چسبندگی واژن چیست؟

چسبندگی لبه های واژن، به خصوص در دختران پیش از بلوغ، یک مسئله نسبتا شایع است. علیرغم بررسی های گسترده، علت دقیق این پدیده هنوز به طور کامل مشخص نشده است. با این حال، یکی از مهم ترین عوامل مرتبط با این عارضه، کاهش سطح هورمون استروژن در بدن دختران نابالغ عنوان می شود.

استروژن هورمونی است که نقش مهمی در رشد و تکامل دستگاه تناسلی زنان دارد. در نوزادان دختر، به دلیل وجود استروژن منتقل شده از مادر، معمولا چسبندگی لبه های واژن مشاهده نمی شود. اما به تدریج که سطح این هورمون در بدن نوزاد کاهش می یابد، احتمال ایجاد چسبندگی افزایش پیدا می کند.

در دخترانی که به سن بلوغ رسیده اند، با افزایش تولید استروژن در بدن، احتمال چسبندگی لابیاها به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

می توان نتیجه گرفت که سطح پایین استروژن یکی از عوامل اصلی ایجاد چسبندگی لبه های واژن در دختران نابالغ است. البته، ممکن است عوامل دیگری نیز در بروز این عارضه دخیل باشند که نیاز به تحقیقات بیشتری برای شناسایی آن ها دارد.

چسبندگی لابیا چه مشکلتی را برای دختران ایجاد می کند؟

چسبندگی لبه های واژن در دختران، مشکلی شایع است که می تواند عوارض مختلفی برای کودک به همراه داشته باشد. یکی از مهم ترین عوارض این مشکل، تجمع ادرار در پشت محل چسبندگی است که می تواند منجر به علائمی همچون تکرر ادرار، سوزش و درد هنگام ادرار کردن، خارش، احساس تخلیه ناقص مثانه، بی اختیاری ادرار و بوی بد در ناحیه تناسلی شود. همچنین، این وضعیت خطر ابتلا به عفونت های ادراری و واژنی را افزایش می دهد.

در برخی موارد، چسبندگی لبه های واژن ممکن است بدون علامت باشد و تنها در معاینه توسط پزشک تشخیص داده شود. اما در مواردی دیگر، کودک ممکن است به دلیل خارش یا انجام فعالیت های بدنی که نیاز به باز کردن زیاد پاها دارد، به طور تصادفی غشای چسبنده را پاره کند که منجر به خونریزی خفیف و ایجاد وحشت در کودک و والدین می شود.

یکی دیگر از عوارض مهم چسبندگی لبه های واژن، مشاهده خون یا گلبول های قرمز و سفید در آزمایش ادرار است. این یافته ممکن است پزشک را به سمت تشخیص بیماری های دیگر سوق دهد و منجر به انجام آزمایشات تشخیصی اضافی و هزینه بر شود. بنابراین، انجام معاینه دقیق توسط پزشک متخصص و آشنایی با این مشکل، برای تشخیص صحیح و درمان به موقع بسیار مهم است.

دلیل چسبندگی لابیا چیست؟

استفاده از پوشک های مرطوب یا آلوده، تماس با مواد شوینده یا صابون های معطر و یا حتی حساسیت های پوستی مهم ترین عوامل تحریک و التهاب لابیا هستند. در پی این التهاب، بافت های لابیا در حین ترمیم به یکدیگر چسبیده و باعث چسبندگی لابیا می شوند.

علاوه بر عوامل محیطی، نقش هورمون استروژن نیز در بروز چسبندگی لابیا بسیار مهم و غیر قابل انکار است. استروژنی که نوزاد از مادر دریافت می کند، اثرا محافظتی بر روی پوست لابیا دارد. حدودا تا 3 ماهگی سطح استروژن موجود در بدن کودک کاهش پیدا کرده و در صورت وجود عوامل محرک و تشدید کننده احتمال بروز چسبندگی در لابیاها وجود دارد.

درمان های چسبندگی لابیا

در صورتی که چسبندگی به حدی پیشرفت کند که مجرای ادرار را بپوشاند و مانع از دفع طبیعی ادرار شود، حتما باید به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید. اختلال در دفع ادرار می تواند منجر به عفونت و تحریک پوست در این ناحیه شود. شما می توانید با مشاهده مستقیم ناحیه تناسلی کودک، متوجه شوید که آیا چسبندگی به مجرای ادرار رسیده است یا خیر. قرمزی و تحریک پوست نیز از نشانه های احتمالی این مشکل است.

درمان پزشکی چسبندگی لبه های واژن

در مواردی که چسبندگی به درمان پزشکی نیاز داشته باشد، پزشک معمولا کرم استروژن را تجویز می کند. این کرم به صورت موضعی و مستقیم روی بافت های چسبیده اعمال می شود. استروژن به نرم شدن بافت ها و جدا شدن تدریجی آن ها کمک می کند. مدت زمان درمان با کرم استروژن بسته به شدت چسبندگی، ممکن است چند هفته طول بکشد. کرم استروزن به عنوان بهترین درمان چسبندگی لابیا در دختران شناخته می شود.

برای استفاده از کرم استروژن، مقدار کمی از کرم را با استفاده از یک گوش پاک کن به آرامی روی ناحیه چسبیده بمالید. دقت کنید که کرم به مقدار زیاد روی بافت های اطراف مالیده نشود. پس از اتمام دوره درمان با کرم استروژن، پزشک ممکن است استفاده از پمادهای نرم کننده مانند وازلین یا پماد بچه را برای کاهش احتمال بازگشت چسبندگی توصیه کند.

چگونه از چسبندگی لابیا می توان پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از چسبندگی لبه های واژن، حفظ بهداشت دقیق ناحیه تناسلی کودک از اهمیت بالایی برخوردار است. تعویض به موقع پوشک و استفاده از محصولات بهداشتی ملایم و فاقد عطر، از جمله اقدامات پیشگیرانه موثر محسوب می شوند. استفاده از یک لایه نازک وازلین یا پماد بچه پس از هر بار تعویض پوشک نیز می تواند از بسته شدن سوراخ واژن کودک جلوگیری کند. با این حال، حتی با رعایت تمامی نکات بهداشتی، ممکن است چسبندگی لابیا در کودکان مشاهده شود. خوشبختانه با افزایش سطح استروژن در دوران بلوغ، این مشکل به طور معمول برطرف می شود و نیازی به نگرانی خاصی نیست. چسبندگی لابیا در اغلب موارد بدون ایجاد هیچ گونه ناراحتی و عارضه ای برای کودک همراه است و حتی بسیاری از دختران خردسال از وجود آن آگاه نیستند.

آیا برای درمان لابیا باید جراحی کرد؟

درمان چسبندگی واژن در سنین مختلف عموماً با تجویز کرم ها و پمادهای خاص توسط پزشک متخصص آغاز می شود. این درمان ها در اکثر موارد مؤثر بوده و به رفع چسبندگی کمک می کنند. با این حال، در صورت عدم بهبودی پس از چندین نوبت درمان دارویی، ممکن است پزشک به جراحی کوچک و سرپایی به عنوان گزینه درمانی بعدی اشاره کند. این عمل که معمولاً با بی حسی موضعی و بدون نیاز به بیهوشی عمومی انجام می شود، با هدف جدا کردن لابیاهای چسبیده به یکدیگر صورت می گیرد.